สัมมาคารวะ....ความงดงามที่หายไป

ทำไมอยู่ ๆ หยิบยกเรื่องนี้มาเล่าสู่กันฟัง....

นึกย้อนไปสมัยเรายังเด็ก จำได้ว่าแม่จะบอกเสมอว่า เป็นลูกผู้หญิงต้องเดินเบาๆ อย่าเดินลงส้นเท้า (นึกภาพตามเหมือนนางเองหนังจีนค่อยๆ ซอยเท้าเดินพลิ้วเบาๆ ฮ่าฮ่าฮ่า) ไม่ขนาดนั้น การให้เดินเสียงเบา ก้มหัว ค้อมหลังเวลาเดินผ่านผู้ใหญ่ ยกมือไหว้ผู้ใหญ่หรือคนแปลกหน้าที่มาเยือนในทีที่สมควร บ้าน วัด โรงเรียนฯ เป็นวัฒนธรรมที่งดงามมาแต่โบราณ

ยังจำได้ว่าเคยพาลูกวัยสามขวบกว่าๆ ไปซื้อส้มตำรถเข็นปากซอย แม่ค้ายื่นถุงส้มตำที่ตำเสร็จให้ ลูกเรายกมือไว้ แล้วพูดว่าขอบคุณครับ...!แม่ค้ายิ้มปริ่มเลย ...ลูกชายนี่น่ารักจัง...(นี่แม่นะก็ยิ้มปริ่มเหมือนกัน) นั่นเป็นความทรงจำที่ดี และก็เห็นลูกทำแบบนี้บ่อยถึงแม้จะโตแล้ว

สัมมาคารวะ...ความงดงามที่หายไป เพราะอะไร...พ่อแม่ไม่บอก หรือเพราะโรงเรียนไม่สอน จะโทษใครล่ะทีนี้

…อย่ามัวมานั่งโทษกันเลย มาคิดกันต่อดีกว่าว่าจะเอาความงดงามของสัมมาคารวะ กลับคืนมาได้ยังไง  เริ่มที่ใครดี...ตอบเลยเริ่มที่พ่อแม่ พ่อแม่ควรทำให้เห็น ทำให้ดูตั้งแต่ลูกยังเด็ก...แต่ก็นั่นแหละบางทีในสังคมทุกวันนี้ยังเห็นคนเป็นพ่อเป็นแม่ไม่มีสัมมาคาระเลย กรรมตกที่ลูกเต็มๆ เพราะสังคมที่เพิกเฉยมันถ่ายทอดทางพันธุกรรมนะ...อันนี้เรื่องจริงเลยนะที่ลูกเห็นพ่อแม่เป็นแบบไหนลูกก็ทำตามแบบนั้น

เรื่องเล่าที่ดีงาม...ขณะที่นั่งรอคิวที่ธนาคาร มีคุณยายวัยสัก 60 กว่า ๆ เมื่อถึงคิว คุณยายเดินไปที่เคาน์เตอร์ ยื่นเงินให้เจ้าหน้าที่สาว ๆ แล้วยกมือไหว้ คนที่หนึ่งผ่านไป คุณยายคนที่สองทำเหมือนคุณยายคนแรก ยื่นเงินให้แล้วยกมือไหว้เจ้าหน้าที่สาวคนเดิม สิ่งที่เห็นเจ้าหน้าที่ไม่ได้รับไหว้ตอบ แต่ยังคงรับเงินแล้วทำงานต่อไป....คำถามคือคุณยายสองคนไหว้ทำไม...ยายอายุเยอะกว่า... ยายเอาเงินมาฝากนะ...ยายยกมือไหว้ทำไม ??? บางคนอาจจะคิดว่ายายก็ไหว้ไปงั้นแหละ ยายเป็นคนโบราณ ยายกลัวเจ้าหน้าที่ไม่ทำให้ ยายแค่สวัสดีเฉยๆ ...แล้วคุณล่ะคิดยังไง...สิ่งที่เราคิดคือนี่มันคือความงดงามที่ไม่เคยหายไปจากใจคนไทยที่ถูกสอนมาโดยกำเนิด...ยายไม่ได้กลัวหลอกว่าเจ้าหน้าที่จะไม่รับฝากเงินให้ แต่นี่มันคือรากเหง้าของวัฒนธรรม ที่ฝังลึกลงในสายเลือด

กลับกันขณะที่เดินในโรงเรียน เดินผ่านกลุ่มนักเรียน  เดินสวนกัน ภาพที่เห็นแทบจะเดินชนหัวไหล่ (ไม่รู้จะรีบไปไหนเดินไปก็เดินมาวุ่นวายจัง) ไม่รู้ใครเด็ก ไม่รู้ใครผู้ใหญ่ ส่วนใหญ่เห็นภาพแบบนั้น แต่ก็ไม่ใช่เสียทั้งหมด มีเด็กบางคนน่ารัก เดินก้มหัวให้ เดินเข้ามาช่วยถือของ หัวใจผู้ใหญ่อย่างเราพองโตเลย ที่ยังมีพื้นที่เหลือให้เด็กดีมีสัมมาคารวะได้มีที่ยืน...แสดงว่าพ่อแม่ได้สอนมาแต่กำเนิด...แนวคิดนี้อาจจะผิดก็ได้ แต่คงจะไม่ผิดทุกข้อหรอกเนอะ ....วันนี้ชื่นชมบางโรงเรียนนำการประกวดมารยาทงามมาส่งเสริมให้ให้เกิดเรื่องราวดี ๆในวัยเด็ก...คนเป็นแม่อย่างเราชื่นใจ....คุณล่ะมีกันมั้ย ความงดงามของสัมมาคารวะ!

นี่แม่นะ! ชอบๆ ชอบจัง!